Mai ve siyahın dansına çizilen
Kırlangıç fırtınaları saklıyordum avuç içlerimde.
Kirli turuncular doğuruyordu yarınlar
Benden habersiz.
Acı bir veda kahvesi kadar sadeydi ayrılıklar.
İhtilal sabahlarına açıyordum gözlerimi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim