Maiyle Siyâhın Nişanesi Şiiri - Hamiye Gül

Sürüver beni mai gözlerine enginde,
Sen ki benim siyahi gözlerimin süruru.
Ülfetimdir aşıkıma eylediğim nazarım,
İltifatın şen,mesud edecek ömrümü.
Yıldızlar dökülürken saçlarımın teline,
Elleri dokunacak mainin perçemime,
Bir tutam kopup serilecek içine...
Kıvrımlarından dolanıp karşılayacak,
Menderesleriyle kucaklayacak ruhumu.
Bozkırlar mai diyecek sarhoşluğundan,
Mai,kara gözlüm diyecek coşkusundan.
Dönüp durdukça ekosistemde devran,
Bir ulu mai ve kara gözlerin tutkusunu
Söyleyecekler bin yıllarca sevda ezgisini.
Hatiften bir ses diyecek mai,siyah
Aşkın olacaklar onlar, ebedi esiri.
Gelmeseler de hiçbir zaman yanyana
Kara sevdadır maiyle,siyahın nişaneleri.
Hiçkimsecikler râm olmayacak
Ulu bir aşkın sevisiyle onlar gibi.