Seni anlatmaya sözler yeter mi?
İnsanlığa çığır açtın Mahzuni!
Avuçlarım tatlı canı tutar mı?
Söyle nerelere uçtun Mahzuni?
Halkın kulağıydın, gören gözüydün
Söyleyemediği sitem sözüydün.
Gönlünce çaldığı telli sazıydın,
Elindeki büyük güçtün Mahzuni!
On yedi Mayıs’ta yatmış uyurdun,
Sana ağlıyordu, sana bu Yurdun.
“İntizar var nazlı yârden” diyordun,
Bu dünyadan neden göçtün Mahzuni?
Halka zulüm eden zalime karşı,
Direndin bir ömür zulüme karşı.
Niçin direnmedin ölüme karşı?
Ecel şerbetini içtin Mahzuni!
Çilehane Beli, Hacıbektaş’ta,
Yüz binlerin gözü kalmıştı yaşta.
Hünkâr sana bakar yukarı başta,
Sana layık yeri seçtin Mahzuni!
Yüksel’im çaresiz sitem bendeki,
Hatıram canlandı üç-beş gündeki…
On dokuz Mayıs’ta; İki bin İki,
Halkının başında taçtın Mahzuni!
20.05.2002
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 29.10.2008 19:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşık Mahzuni'nin ölümü üzerine yazmıştım. Hacı Bektaş Etkinlikleri sırasında ödül almış bir ozan olarak 2001 yılında Hacıbektaş İlçesindeydim ve Avanos'ta üstatla aynı otelde üç gün boyunca sohbet etme imkânı bulmuştum. O günlerdeki hatıram canlandı gözlerimde. Bunların etkisiyle ve onu kaybetmenin üzüntüsüyle yazdığım bir şiirdi. Üstadımızı en içten duygularımla ve saygılarımla yadediyorum. Hatırası önünde saygıyla eğiliyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!