Mahzuni Can Dost Şiiri - Hasan Hazani

Sen gittin gideli bu diyar'lardan
Özüm'den üzgünüm mahzun-i can dost
Çaldığım,mızrabı, bağlama'lardan
Sazımdan üzgünüm mahzun-i can dost

Seninle muhabbet ettiklerime
Senin aşkın ile türkü'lerime
Söylerken adını sevdiklerime
Sözümden üzgünüm mahzun-i can dost

Sen ölünce nice yıllar ağladım
Durduğun yerlere gittim uğradım
Gerçek değerini sonra anladım
Azımdan üzgünüm mahzun-i can dost

Üzüldüm ardından nice seneler
Döktüm göz'lerimden yaş'lar taneler
Uğruna yaktığım dert'li sine'ler
Közümden üzgünüm mahzun-i can dost

İsmini duymuştum tanımamıştım
Gördümde yanına gelememiştim
Gerçek sözlerini aramamıştım
Mazimden üzgünüm mahzun-i can dost

Hazani, yem söyler figan'dır sazım
Ömrüm çoğu geçti kaldı birazım
Sonbara döndü baharım, yazım
Yazımdan üzgünüm mahzun-i can dost.
(h.hazani)