__MAHZUNİ__(338)
Bir ulu ozandı mazlumdan yana
Haklının yanında durdu Mahzuni
Gönlü sevgi dolu kıymazdı cana
Aşk ile sazına vurdu Mahzuni
Elinde bir sazı gezdi dolaştı
Yoksulluk derdiyle her gün dalaştı
Ne güldü kaderi, ne de barıştı
Her türlü çileyi gördü Mahzuni
Perçenek'ten çıktı aşk ile yola
Eğmedi başını haksız bir kula
Tapmadı dünyada paraya pula
Mazlumca bir hayat sürdü Mahzuni
Yiğit muhtaç olmuş soğana dedi
Ne bir hakka girdi, ne haram yedi
Hak'ka biat etti, Hakkı söyledi
Hak için canını verdi Mahzuni
Maraş'ın yiğidi ulu ozandı
Haksıza küfredip daim kızandı
Vurdukça sazına destan yazandı
Hak diye kendini yordu Mahzuni
Derdinin sırdaşı dostuydu sazı
Vurdukça sazına ağlardı bazı
Hak'tan yana idi niyazı, nazı
Zalime hep hesap sordu Mahzuni
Haykırdı hep Hak'kı bıkıp durmadan
Tüketti bir ömrü safa sürmeden
Kimseyi incitip. hatır kırmadan
Hak'kın huzuruna vardı Mahzuni.
Büyük üstadın mekanı cennet ruhu şad olsun yerleri dolmaz.
17 MAYIS 2024 İST
ŞİİR:MAHZUNİ
ŞAİR:TC KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI HALK ŞAİRİ RÜSTEM ŞAHİN (ZA'ÎFÎ)
KİTAPLARI: GÖNÜLDEN DİLE, GEL SEVDİĞİM VE BU HİCRAN YARASI(338)
NOT:Sayfamda paylaştığım tüm şiirlerim kitaplarımda tescillidir keyifli okumalar.
Kayıt Tarihi : 2.7.2025 19:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!