Mahzun yüzünde sanki
Bir hazanı vardı gül mevsiminin.
Yıkmakla çehreni canan
Devasını öldürdün dertlerimin.
Umut ışığı ararken gönlüm
Her gün her deminde seherin,
Bin cefa edip hicranla
Edasını söndürdün zevklerimin.
Yaşlı gözlerinde sanki
Bir isyanı vardı içindeki hislerin.
İlk kez ardımdan koşmakla canan
Şüphesini bitirdin gizlerimin.
Heyhat ayrılığa satılmışken şu ömrüm,
Hala kulağımda tek, ilk ve son sesin.
Son demde suskunluğu bozmakla,
Aslında bittiğimizi resmettin ikimizin.
Şimdi hissediyorum, sanki
Yiyor içini içinde nedametin.
Duyguların benimle olmakta canan
Kesintisiz misafirisin hayallerimin.
Nasıl unutmayı unutmasın şu ruhum,
Bilirim aşkımızı anlatıyor sırdaşına hep dilin,
Sevdanı yaşayarak özlem ile anmakla,
Sultanı olacaksın inşallah cennetimin.
Kayıt Tarihi : 30.3.2011 14:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!