Sakın bana bakmayın bakmayın aynalar
Nefsani tüm fevzalar sarıyor benliğimi
Çığlıklarım içinde hüzün kokan sesler var
Ruhumdaki ızdırap arıyor benliğimi
Karanlığın içinde karanlığı kim görür
Karanlık gecelerin kavli yalnız sabahtır
Müeyyeddir acıya mahkum artık bu ömür
Gönlü günah dolanın kalbi elbet siyahtır
Uzatır mı Cibril şehbâlini Rabbim bana
Bilirim hüzünlendi gönül devası ahtır
Bu hüzün ağır dokunuyor artık cana
Ama mahzun olanın dostu yalnız Allah'tır
24-01-2013
Yusuf BozkayaKayıt Tarihi : 11.4.2014 01:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!