Mahzun Bakmak Şiiri - Mahmut Sezai Altundağ

Geceyi koynuma alıp getirdim sana
İzle belki iyi gelir yıldızların ışıkları
Hem baksana betin benzin atmış
Öyle mahzun bakma bana Ay'ı getirdim sana
Bir işçinin haklı isyanını Körpe bir sevdayı
İhaneti ve Karadeniz’in esintisini getirdim sana
Ey benim yaralı tarafım bu kadar üzme kendini
Bak gökyüzü ne kadar da geniş
Ben değildim sana umutsuzluğu öğreten
Öyle mahzun bakma bana
Her yerimi kanatma öpecek bir yer bırak
Bak sonbahar ne kadar uzun ne kadar kısa
Uzun sürecek bir kış getirdim sana
Ilıtılmış bir ıhlamur getirdim sana
Ey benim yetim sevdam
Sert geçecek bir kış var kapıda
Bağışla ıhlamur biraz sert olmuş
Suyunu az mı koydum ne
Hem bu telaşım yokluğundan sevdamdan
Uzun sürdü merhaba demeyişim
En son seninle selamlaştım bir sinema yağmurunda
Öyle hasretle bakma bana göğü getirdim sana
Haşin ayazlar vurdu kapıma ve sen yoktun
Ben sana Güneşli günler toplayamadım
Uzun hasretlikler biriktirdim şuramda
Güzel günler de gelmedi henüz
Bende bir kardan adam yaptım sana
Geceyi sardım yorganıma
Hiç ısınmadı ellerim ve hala soğukta titriyorlar
Kusura bakma limon ağaçları çoktan kurudu
Ve mevsim sende hüküm sürüyor hala...

Ekim 2018