Mahzun Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Geceler uyurken bekler sabahı,
Kara bulut sarmış, tanyeri mahzun.
Karanlık fikirin, leyl''i ervahı,
Aydınlık sabahlar''dan beri mahzun.

Nurlu ufukların hayranı insan,
Aklında şimşekler, gözü kapasan.
Ey aydınlık nuru eğer doğmasan,
Arzın ufku değil, sam yeri mahzun.

Çaresiz işlerin sonucu hüzün,
Böyle bir sonucu kaldırmaz özün.
Ümitsiz kalmışken, ümitvar sözün,
Ümit vadettiği tam yeri mahzun.

Örselenmiş ruhun ezik sızısı,
Sızının vurduğu çürük bazısı.
Kimi kabullenmiş alın yazısı,
Kalbteki yaranın gam yeri mahzun.

Hüzün hüküm sürse hayat yolunda,
Meyveler ekşiyip, acır dalında.
Durmuşoğlum ozanlığın halında,
Nameler söyleyen bam yeri mahzun.