Mahzende Aydınlık Şiiri - Şemsettin Arık

Kalkıyor perdeler
Şafak sökmek üzere
Bir kıpırtı, bir hareket
Müphem şekiller beliriyor
Ruhun mahzeninde.

Sevinç heycanları...
tanıdık çehreler beliriyor
Acaba tanıdık mı?
Biraz daha vakit...
Aydınlığı beklemeli
Yılların aşinalığı; fakat...
veya ' şahsen tanırım, adını bilmem'
Bir kadın suleti mi?
Zerafet, estetik abidesi
Cinsiyet yok ama insani
Bir boyutuyla esrarengiz
Rahman-i...
Tanır gibiyim
Adını hatırlasam
Biliyor muydum ki?
Zannederim
Kiminle ve ne ile gelmişti
Yoksa elinde kitap mı? vardı
Bezm-i elest'de mi tanıştık?
Biraz daha aydınlık
KELİME 'miydi acaba
Belki de...
Evet 'o'
Tanıyorum seni artık
Sen mukaddesten bir parça
Beşerden ses ve nefes,
Doğadan esinti,
Vahdet-i vücudun vasıtası,
Sen, bedene ruh verensin
Zelil ve perişan insanı
Eşref-i mahlukat yapansın,
Evet seni tanıyorum
Aşksın Sen