Mahzen-i Esrar Şiiri - Mehmet Özkan Özer 2

Mahzen-i Esrar

Sallanır rıhtımda kalan son gemi
Bir yolcusu vardır elbet
ya da bir hüzün bekletir
ağır,soluksuz,mavi...
kimi alırsa götürür
fakat kalkışı meçhul
ayaz kesmiş gökyüzü,bulutlar ıslanmş
döker sellerini maviliklere
bütünleşir bir çırpıda
yokuşu yoktur bu yolun,engelleri maviliklere takılmş çakıl taşları
alsa götürür fakat bir gizemi var
taşar içinde hüzün bulutları
kal desen kalmaz git desen gitmez
parça parça olmuş hasretler
bir bütünlüğü kalmamış
her parçası başka yerde gizli
kime rastlasa kamçılar en yoğun hasret sancısından
kalanlar olur rıhtımda fütursuzca
bir ellerinde ıslanmaktan yırtılmış mendiller
bir ellerinde geçmek bilmeyen zaman objeleri
eskimiş plaktan çıkagelir vuslat şarkıları
girdiği kulağı alır götürür hayatın anlamlı olduğu yıllara
hatıralar yeni bir anlam kazanmış
meşakketli bir yoldan geçer
yeni bir hayata başlama evreleri
yolun sonu ışıktır lakin yol zifiridir.