Mahveder Şiiri - Recep Marangoz

Seven sevdiğini alır dost eder.
Ayrılık korkusu orada biter.
Bir güzelim var ki gönlümü tutar.
Zülfünün bir teli hali mahveder.

Her aşk ateşini içinde saklar.
Belki bir gün olur kapımı yoklar.
Çiçekler toprakta baharı bekler.
Yaprağın hazanı dalı mahveder.

Sevgilin varsa sende aşk olur.
Hakkı Hak bilirsen kalpte köşk olur.
Seven sevdiğiyle öyle haşr olur.
Arı çalışırken balı zikreder.

Zalim nefse uyup kendim övmedim.
Muhammed’den başkasını sevmedim.
Gönlümdeki muhabbeti kovmadım.
Her canlı varlığım haktan halk eder.

Sebilî’yem aşka maya katasın.
Dostun diyarına aşkı satasın.
Aşığın elinden sağlam tutasın.
Bir boşluğa düşen kendin mahveder.