Ki bu zamanın efendisi,
Olabilir ancak kendisi.
Ya şu zavallıların elinden tutana bak!
Ne onlar kadar masum,
Ne onlar kadar özgür,
Gönülleri kilitli açamaz.
Kuş olsa da uçamaz.
Akıp kuruya kuruya zaman olacağım ben
Ve ardımda da gözlerin,
Benim gözlerim ufka bakarken,
Ve gözbebeklerimde imgelediğim,
Bin bir simge olacak,
Ne sembollerin kadar tanıyacağım seni,
Ne anlattığın kadar kelimelerini.
Hiçbir sevdası yoktur o kara eşinin
Ve şimdi anlamsızlığıyla savaşıyorum,
Değerlerin
Korkusundan olacak inip kalkan yüreğim
İsmini ağzıma alsam,
Korkularım kadar yücelemezsin…
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta