Zindan gibi bir kışın içindeyim,
ayaz, boran, kar… hepsi kalbime nöbette.
Feryat etmez dudaklarım,
haşa, aşk bu kadar sessiz olmamalı.
Huzur, uzak bir yıldız gibi,
telaşın gölgesinde titriyor.
Ziyan olmuş hayaller,
korkunun derin kuyusuna düşmüş.
Mahur bir ezgi dolanır gecede,
kime söyler, kim duyar bilinmez.
Kalbim ayazda üşür,
ve zarar görmüş bir bahar bekler içimde.
Aşk,
zindanın içindeki ışık,
ama dokunmaya cesaretim yok
Kayıt Tarihi : 9.1.2025 16:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!