Kendi içini kemiren şu dünyevi değirmende
Ne acılar öğütür insan denilen doyumsuz sistem
Masumiyetin ellerinden tutarak sürükler izbelere
Günahın koynuna girerek akar gider bakir denizlere
Usançlı ırgatların dilinde mahur bir türküdür yaşamak
Yiğit sevişmelerin boğazında kanlı bir hançer olsa da aşk
Mor dağlarımızda her bahar sümbüller sevdaya açar iken
Islak gecelerin dumanlı yataklarında ağlar kaderine zambak
Arpalar yol verir kirli mevsimlere, derinden bir yel eser aşka
Umut kanlı bir ekmek olur, banarız lokmalarımızı soğuk aşa
Sevinçler hüzzam bir başkaldırı olur, uzanırız üşümüş taşlara
Yol verir dizginsiz acılarımıza hayat, acımaz gözlerimizdeki yaşa
Kayıt Tarihi : 27.2.2016 11:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!