Mahsus Şiiri - Kemal Doğanay

Seni sevdim diyemem,
Sevmek sevene mahsus.
Seni gördüm diyemem,
Görmek görene mahsus.

Geldiğin günden beri
Kaldım bir kemik deri
Girdiğim harman yeri,
Girmek girene mahsus.

Hamurdan olur ekmek
Tarlada çoktur emek
Gönülden ise vermek,
Vermek verene mahsus.

Fırında pişer kuzu
Yerken atılır tuzu
Rakip baylaşır kozu,
Germek gerene mahsus.

Kur'an okur dilleri
Erken açar gülleri
Gör nicedir halleri,
Dermek derene mahsus.

DOĞANAY'ım al bala
Kuşlar konacak dala
Sofraya çeyrek kala,
Sermek serene mahsus.