Mahsuni Şiiri - Cafer Gürhan

Mahsuni

Maraş’ın Berçenek köyünden değil
Tüm ülkeden akıp geçti Mahsuni
Ömür boyu ezilenle birlikte
Özgürlüğe yanıp geçti Mahsuni

Onun için birdi kardeş yabancı
İkilik görünce çekerdi sancı
Doğudan batıya batıl inancı
Sözleriyle yıkıp geçti Mahsuni

Herkesi bağrına basıp severdi
Bazen deli bazen durgun eserdi
Söyleyin dünyada neye küserdi
İnsanlığı sevip geçti Mahsuni

Su istedi okul dedi köylere
Karşı durdu ağalara beylere
Uygarlık çivisi tutup yerlere
Yumruğuyla çakıp geçti Mahsuni

Cahillik Yoksulluk kader mi dedi
Boyun eğmek sana yeter mi dedi
Esirlik beş para eder mi dedi
Zincirleri kırıp geçti Mahsuni

Ölmedi ki acısına yanasın
Kaybolmadı sağa sola bakasın
Karanlığın yakılmayan çırasın
Ateşiyle yakıp geçti Mahsuni

Cafer GÜRHAN gönlün Mahsuni olsun
Koma dileğini hedefin bulsun
Nesilden nesile şanını salsın
Umut oldu uçup geçti Mahsuni

2002