Mahsun Yüzün Şiiri - İzzet Gayretli

Gözünde damlalar yüzünde hüzün 
Ne zaman gülecek o mahsun yüzün
Feryat figan eder dilde her sözün    
Ne zaman gülecek o mahsun yüzün

Kalmadı takatın toprağa çöktün
Acıya sarılıp göz yaşı döktün
Kaderim diyerek boynunu büktün
Ne zaman gülecek o mahsun yüzün 
 
Felek sillesini  bağrına  yedin
Sırtımdan vuranlar  dostlarım dedin 
Diyorsun ağlarken teselli  edin
Ne zaman gülecek o mahsun yüzün

Bağladın karayı dudağın büküp
Bir de yalnızlığı alnından öpüp
Secdeye kapandın damlalar döküp
Ne zaman gülecek o mahsun yüzün

Bu günden yarına ümidin bitti
İçinde çocukluk hevesin yitti
Yaşanmamış mutlu günlerin gitti
Ne zaman gülecek o mahsun yüzün

Sözlerin sitemli eşin dostuna
Canavar koydular kuzu postuna
Karalar giyinme bari üstüne
Ne zaman gülecek o mahsun yüzün
                          
Gayretli  oturup hergün ağladın
Hicran yarasına zakkum bağladın
Isırgan otuyla yaran dağladın
Ne zaman güleçek o mahsun yüzün