Mahsun yürek Şiiri - Birkan Demirci

Bilsen,
öyle mahsun, öyle kimsesiz ki yüreğim.
Sanki bir kuş, kanadı kırık,
uçmak istemiş de yere çakılmış.
Bir sonbahar yaprağı gibi,
rüzgârın oyununa bırakılmış.

Ne bir ses var arayan,
ne bir el değmiş avuntudan.
Yollar uzun, adımlar ağır,
her adımda biraz daha eksiliyor umut.

Geceler boyu kendi kendine konuşur yüreğim,
bir taş gibi sessiz,
bir su gibi dağılmış.
Kimseler bilmez içimde büyüyen boşluğu,
göğsümde bir kuyu derinliğinde,
bir düğüm boynunda.

Bilsen,
öyle yalnız ki, gölgem bile terk etti beni.
Gülüşler uzak bir masal,
sarılmalar artık yabancı.
Yüreğim, bir evsiz gibi dolanır kendi içinde,
hiçbir yere sığmaz,
hiç kimseye varamaz.

Öyle mahsun işte,
öyle kimsesiz …