Mahsun Cihan Şiirleri - Şair Mahsun Cihan

Haram bedenlerde kılınmış sevişme ibadetleri
Ki Eş ruhlar afaroz edilmişken birbirinden
mabedlerde yapılmış sevgi ticaretleri.

Baharın güzelliklerinde çırpılırken aşkın kanarları,
Kanatsız sevdalıları nikahlandırdı birbirlerine;

İnanç diye kastettiğim şey yok olmuştu
Ve tek tek yıkılıyordu üstüme bütün basamaklar

Bu yangın
Bu dağ
Bu uzaklık
Beni benden alıp hiçbir yere götüremiyor
Her şeyin ilkini her şeyin sonuymuş gibi yaşıyorum
Yarınlar yokmuşcasına bocalıyorum kendi etrafımda

Bir kavga var aramızda
Sessiz usulca aramıza sinen bir kavga
Kaf dağında tanrılar dövüşüyor kendi aralarında.
Seslerinde amansız küfürler dökülüyor yetmiş yedi cihana,
Her küfre bir ırk sarılıyor göğüslerine kapıştırıyormuşcasına.
Ve kutuplaşmış, soğuk ve boğuk bir ara giriyor her ırkın arasına.

İhanete uğramış sanki bu şehir bu dağlar ve evli kadınlar
Bertaraf olmuş evler, tüm camlar kırık artık
Duvarlarda is karası bir renk
Ve her yeri duman kokusu sarmış
Sokaklarda ise aleni bir sessizlik ve tüm kulaklarda çınlanan bir ses var artık
Ey insanlık! alın yazısını silenler var aramızda

Bir seni yazmışlar
Bir de bana sormuşlar içimdeki delilikleri.
Kaç gece yeter,
Veya kaç gecede kahrolur bu şehrin en güzel kelebekleri

Bazen intihar ipidir,

Belki de bu sensin
Yağmur çiseliyor damlarımıza
Yatak döşek yatıyor herkes
bu yağmur sesi ayak seslerin olabilir diye uyumadım bu gece
Yağmur durdu, ses durdu, sen geldin biliyorum çekinme çal kapımı

Aşılması zor bir yamaçtır seni sevmek,
Bir dağdır.
Veyahut bir maceradır gözlerine bakarken ölmek

Yorgun bir kurşundur senle gülmek,
Yabandır.

Bak bizim köy
Çocukluk hatıralarımız kokuyor resmen
Şu incir ağacı gölgesindeki sohbetleriniz hala orda duruyor sanki
Şu dut ağacına asılı olmayan salıncakta sen sallanıyorsun ve ötesinde olmayan ben hala seni izliyorum, delice…
Şu elle kazılmış kuyular ve yanında sana susamışcasına su çeken ben, hala damağımda duruyor sanki o kireçli sular
hala seviyoruz sanki o günlerin özlemleriyle yaşamayı.

Sen, dağların ardı,
Karacadağın öte yüzü.
Bazen hüznü,
Bazen sert kışı…
Sen ki dağın ardındaki şehirdesin,
Ötelerin ötesinde.