Mahşiir Meydanı Şiiri - Pervin Özkan

Mahşiir Meydanı

Bu meydan; özledikçe yanağımdan süzülen gözyaşı Meydanı
Burası; ben uyandıktan sonra, düşlerimde uyananların Meydanı
Bu Meydan; bir ömrün kalemini yazar
Bu Meydan; nefes titremelerini
Tükenmeyen kurşunları yazar..
Bunları bil dostum

İçimde; kopmayan düğümlerim var benim
Benim içimde yaşlı bir kalem var
İçimde; her virgülünde de her noktasında da koyduğum soru işaretlerim var....
Bunları bil dostum

Ve...ve bu Meydanda
Tıpkı rüzğarlara verdiğim yangılarım, yangınlarım olduğu gibi
kopmayan dostlarım da var
Bu Meydanda; İzmir okunur...İstanbul okunur..
Bu Meydanda; Urfa Okunur..Bu Meydan da Anadolu okunur...
Bu Meydanda; bahtı kara gri Ankara okunur...
Sen ne bilirsin dostum..ne bilirsin..?

Ölüm; bir nefes dostum
Bir nefes...!
Harcamaz seni kalbim,
Harcamaz seni kalemim.
Burada kırılmaz şairler
Burada kalemler kırılmaz
Burada kopup gelen cümleler kırılmaz
Bunları bil dostum

Ama....!
Şimdi Sus
Şimdi Sussun
Tutku'nun olmadığı,notası okunmayan bütün yalan sussun
Bu Meydan
bir dost eli daha bekler
Sen bil beni...
Dostum Bil Beni