Mahşerin Karasevdalısı

Su değildir eski pınarların çam oluklarından akan,
karanlık rüzgarın sinesinde ağlayan su değildir;
gözyaşımdır tutup dizginleyemediğim,
akmasını bir türlü önleyemediğim,
kimseler için kıyamadığım bir damlasına,
kalmış senin yoluna
seller gibi
döküyorum,
baksana.

Ben; mahşerin karasevdalısı,
kendi yaralı yüreğinin belalısı,
başını verip sevdasına ihanet etmeyen şehit
ben; vurulası,
ben; oklanası,
ben; kahrolası,
ben; dünyaya senin için katlanan
sevda kumkuması.

Az mı yorulup yıprandım, az mo hırpalandım yolunda,
zaman ‘Bil bu geçen zamanın değerini’ derken,
geceleri geç vakit, sabahları erken erken,
dururken, yürürken, yatarken, düşünürken,
bir senin için çevirdim bakışlarımı aleme,
bir senin için dinledim alemi,
bir senin için saygı duydum, sevdim,
bir senin içindir ki;
tek bir çileye hayır
demedim.

(KANAMA YÜREĞİM isimli Serbest Şiirler 'inden > 51-52/100)