17.04.1969 Afyonkarahisar Sandıklı
MAHŞERİN AYAK SESİ
İşitmiyor sîneler, vâr olmanın derdiyle
Sanal dünyaya dalıp kesiliyor nefesi
Kuma gömülür akıl, duymaz çoğu ferdiyle
Lâkin, belli ufukta, mahşerin ayak sesi
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta