Mahkum yine gönlüm ağyare açılmamış ten kafeste
sevdamı harlı meşale alevindeki karanlığa sakladım
sisi dinmeyen dağ başından çektim katran bir perde
işbu ahvala lakayt bedeni hançeri nazarla hakladım
Mahşere özenerek sessizliği böldüm ortasından ikiye
lakin çığlık çığlığa susup, derin karanlıkta sabahladım
yine de sitem etmem kadere ki sevinmesin o zalim diye
her ne varsa giderken bıraktığı, sonluluğa bağışladım
Kayıt Tarihi : 18.3.2013 13:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!