Mahşeri Gördüm Şiiri - Gürbüz Papağan

17-Ağustos Marmara Depremine.

kaderin beşiğinde sallandı vatan,
Ninnisiz uyuyan bebeği gördüm,
Toprağa karıştı çok sabi, sübyan,
Bastonunu arayan dedeyi gördüm,

On yedi ağustos saat sıfır üç,
Bulutlar ağladı yıldızlar sönük,
Dünyadan ahirete göç üstüne göç,
Kullar can hayında, mahşeri gördüm,

Gökyüzünü sardı feryad-u figan,
Ölen tanınmaz halde, kalan yarı can,
Koca aileden tek geri kalan,
Habersiz dolaşan yavruyu gördüm,

Yer altından gelir inceden bir ses,
Ümitler yeşerir sevinir herkes,
Taşlar kanat germiş, yer vermiş nefes,
Vadesi yetmeyen anayı gördüm,

Gözünde damlalar yazısı olmuş,
Nice yavruların gülbenzi solmuş,
Bir zaman evlat idi,evlatlık olmuş,
Anadan ayrılan kuzuyu gördüm,

Yıllarca mutluluk hayali kurdu,
Her gece düşünde gelinlik gördü,
Çeyizi duvarda serili kaldı,
Gerdeğe girmeyen gelini gördüm,

Bütün memleketi bir hüzün sardı,
Görenler şaşırdı kıyamet sandı,
Denizler kaynadı sanayi yandı,
Karaya oturan gemiyi gördüm,

Binalar kaybolmuş çatılar yerde,
Yollar yön değişmiş köprüler dizde,
kaderin ne suçu hata hep bizde,
çimento yerine torbayı gördüm,

Biçareyi Gürbüz her yer kan gölü,
Hastahane, park, stadyum dolu,
Otuz bin yaralı yirmi bin ölü,
Laht-ı vurulmamış mezarı gördüm,