güneş battı, ay bastı, yıldızlar kaydı.
silindi suyun yüzünden, bir üfürtü ile tüm yakamozlar.
boyandı maviler, dalgaların kuşattığı çırpıntılı yüreğe.
gözler ararken resmini, mazi içinden özenle seçerek,
açılmaz oldu, takılı kaldı sayfa, bakışlarına kilitlenerek.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
