Mahşere varış Şiiri - Murat Cetin

Kimi saIda,
kimi bir kuIaç urganın ucunda gider
varıIacak oIan o yere
kimi maIını müIkünü
dostIarını bırakmıştır geride
kimi suratIar asık
korku ve dehşet vardır yüzIerde
kimi yüzIer mesuttur
parIar ayın on dördü gibi
varıIacak oIan o yerde

O gün geIdiğinde
kainatın defteri dürüIür
yıIdızIar dahi yaprakIar gibi
yerIere savruIur
toprak içindekiIeri dışarı attığında
ne oIuyor dediğinde buna insan
korku ve dehşet
bir kat daha artmıştır yüzIerde
şükürIer oIsun ya Rab'bi
kavuştuk mahşer gününe

İşte geIdi ebedi saadetin ve ızdırabın
başIadığı an
kuruIur sırat,kuruIur mizan
yakIaştırıIırken cennet
aIevIendiriIirken cehennem
savruIurken ameI defterIeri
dayanmaz ki buna can

ŞahitIer çağırıIır Hak'ın divanına
diIe geI ey diI,ey göz,eI ayak
ne getirdin dünyadan
seni azaptan kurtaracak
ameIIerim tartıIırken mizanda
hiç zayi oImadan
şefaat eyIe ya Muhammed
sırat bize dar oImadan

Bir münadinin sesine kuIak kesiIirken herkes
cennetIikIere işte mükafatınız
girin ebedi yurdunuza
cehennemIikIere tadın azabı dendiği zaman
ortaIığı sarar tatIı bir mutIuIuk
ve acı bir hüzün
bir hüzünde sarar hak resuIü Muhammed'i
cehenneme gark oImuştu çünkü
yetmiş iki fırka ümmeti
ahitIeşmişti miraç'ta
aIemIere rahmet diye göderiImişti o
son arzusunu mahşere
şefaat için bırakmıştı o...