Babil de yok edici bir rüzgâr,
uyanmayacağım sonsuz bir uyku sonrası
insan çığlıkları toprağın derinliklerinden
iniltiler dilimi bağlarken ayaklarından
isimler niteledikleri nesnelerden birer birer koptular..
sözcüklerim bir dizi gelişigüzel işarete bıraktı kendini.
cebrail’in vahiyle senin benimle,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
