Mahşere Kalsın Şiiri - Mahmut Tonbul

Soğuktu sesin, yüzün,
Dokundum, üşüdüm.
Oysa aylardan Nisandı.
Bu aralar fırtınaya teslim yaşadığım kent...

Sen Peri Bacalarında
Uçuşan balonları izlerken,
Tütüne boğdum kendimi.
Şiir yazmayı bıraktım
Kitaplarım küs bana.

Nefesin dikenli barikatlar oluşturdu
Hayalimdeki düş bahçesine.
Geçer mi bilmem bir başınalığım,
Ya da ilerler mi...

Memleket çiçekleri takacaktım saçlarına,
Bir türkü bulup sığınacaktık hani kıyısına.

Var mısın, yok musun, söyle bileyim?
Bu savaşın ortasında tek miyim?

Tılsımını kaybeden ne varsa küf tuttu içimde
Tek günahsız düşlerim
Mahşere kalsın o vakit...
Çalınanları bir bir armağan ediyorum
Ömrüm gibi.

Ben ben de kalayım

'Can ' dediklerin yakar canını
Masumiyetinden vurulunca ölür insan

Şimdi dile ne varsa
Uykusuz gecelerden
Bir amin de benden bilesin....