Ağlaya ağlaya yazarım derdi,
Vazgeç ağlamaktan ahirete kalsın.
Bu gözlerim nice vefasız gördü,
Vazgeç ağlamaktan mahşere kalsın.
Gül dalında bülbül gibi feryadı,
Bozuldu düzeni, kalmadı tadı
Büklüm büklüm olmuş açılmaz katı
Vazgeç ağlamaktan mahşere kalsın.
Yaradan’dan kesmemeli gümanı
Belki bulunacak derdin dermanı
ALLAH yazar ise yüce fermanı,
Vaz geç ağlamaktan mahşere kalsın.
İbrahim der sabır her şeyin başı,
Dolu dolu dökme gözünden yaşı
Sabırlı olanın bal olur aşı,
Vazgeç ağlamaktan mahşere kalsın.
Kayıt Tarihi : 9.8.2021 12:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Çiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/08/09/mahsere-kalsin-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!