Mahşere Kalsın Şiiri - Faris Özyıldırım

Hasret yangınları düşünce başa
Boğulur gözlerin kan ile yaşa
Sonunu beklersin dönersin başa
Üzülme vuslatın mahşere kalsın
Düş yorgunu gözün uykuya dalsın

Cürmünü çekerim seni aklarım
Nimetim diyerek öpüp koklarım
Sırrını kendimden bile saklarım
Üzülme vuslatın mahşere kalsın
İlelebet senle şarkımız çalsın

Dilime dolandın sanki ağıtsın
Savur saçlarını rüzgar dağıtsın
Zalimin elinde renksiz kağıtsın
Üzülme vuslatın mahşere kalsın
Bırakta üzenler gadanı alsın

Kaderin alnına derdi dayatmış
Yaşarken ölmek mi sana hayatmış
Bahtına düşenler demek bayatmış
Üzülme vuslatın mahşere kalsın
Kalbimde yeşerdin solmayan dalsın

Düşünü çalanda bir gün vurulur
Ettiği kar kalmaz ahın sorulur
Mahşer alanına mizan kurulur
Üzülme vuslatın mahşere kalsın
Sözlerim geceye hüznünü salsın