Mahşere Kalır Şiiri - Özlem Saba

Son güne kadar değil
Mahşere kadar
Mahşere kalır bazı aşklar

Yeryüzü zindan olsa da
Sırat-ları müstakimdir onların
Gezerler çarmıhları boyunlarında da
Tek damla kanamazlar

İçseler de kana kana aşk meyinden
Tek laf edemez, utanırlar

Bir yaylım ateş sarsa da
Sessizce kendi içinde tüterler
Görünse de dumanları
Görünmez içindeki korlar

Oysaki ilk taşı onlar atmıştır nefislerine
Yine de aşka karşı koyamazlar

Arzdan arşa kadar sever onlar
Bilirler ki tek kanatla uçamazlar
Katarlar yüreği de
Arşın ötesinde konarlar

Sütten kesilmiş
Bir bebek masumiyetindedir onlar
Ararlar birbirlerini de
Kendi özlerinden bulurlar

Özlem SABA