Yağmur yağardı
gül yapraklarına,
çisil çisil ipince.
Daralmış yüreklere
sağanak sağanak
inşirah yağardı.
Bense;
Buğulanmış camlara
adını yazardım.
sonra adına şiirler yazdım,
kenar süsleri yaptığım defterime.
Dökülürdü gönül pınarımdan,
kadife sözcükler,
yüreğin kadar beyaz sayfalara...
Adına türküler söyledim sonra,
avazımın çıktığı kadar
bağıra bağıra...
seni haykırır, seni söylerdim,
Dilimde olurdu hep adın.
Bir düş ekerdi,
Gözlerin Uykularıma...
kavimler göç etti
insanlar uzaya çıktı
atı alan Üsküdar'ı geçti
Ama ben hep sende kaldım
Ve sen sadece;
uyanmak istemediğim,
bir düşten ibaret kaldın...
sen yaralandın
ben kanadım
seni vuruldun
ben öldüm
sen öldün
beni gömdüler
senin yerine
Seninle
Mahşere kaldı vuslatım...
11 Nisan 2022
Kayıt Tarihi : 11.4.2022 17:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şükrullah Yavuzer](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/11/mahsere-kaldi-vuslatim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!