Mahşere Kaldı Şiiri - Mete Ekici

Sevdiğimi bilmese de severim
İstemesem bile buymuş kaderim
Bir gün bu dünyadan göçer giderim
Benim mutlu olmam mahşere kaldı.

İşveden,cilveden,nazdan eser yok
Gülerek söylenen sözden eser yok
Tatlı tatlı bakan gözden eser yok
Benim mutlu olmam mahşere kaldı.

Neden bilmem bir kararda durmuyor
İçinden gelerek halim sormuyor
Konuşmak isterim, cevap vermiyor
Benim mutlu olmam mahşere kaldı.

Seviyorum karşılığını bulmadan
İşte öyle yaşıyoruz gülmeden
Acep değişir mi ecel gelmeden
Benim mutlu olmam mahşere kaldı.

Garip Ozan ümitlenme boşuna
Mutluluğu görmen yatsan düşüne
Böyle hayat isteyenin başına
Benim mutlu olmam mahşere kaldı.

Mete Ekici

Bu şiiri 06/03/2009 Cuma günü saat 13.10’da hayat arkadaşım Döne Ekici’ ye yazdım.