Gün batımında heva, yanına varmak,
Ellerini rüzgar edasıyla sarmak,
Bir abad beklemiştir cihan o anı,
Ne yazık yârim, hepsi mahşere kaldı...
Gece meltem eserken seni izlemek,
Ey ahu bu kalbime yalnız sen gerek,
Şimdi sesim ediyorsa sende yankı,
Ne yazık yârim, hepsi mahşere kaldı.
Der alem aşk şehridir tatlı İstanbul,
Ancak alâ zehirdir nazlı İstanbul,
Sevda bir deniz, hem bir masal kadardı,
Ne yazık yârim, hepsi mahşere kaldı.
Kayıt Tarihi : 22.9.2021 00:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Osmanlıca esintiler serpiştirip biraz egzotik bir şiir olmasını istedim dilerim ki beğenirsiniz. Sevgiler.
![Alparslan Gürlek](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/09/22/mahsere-kaldi-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!