Mahşere kaldı Şiiri - Akın Gündüz

Taze gülüm dalından kopardılar.
Feryat dedikleri bülbüle kaldı.
Eski korkaklar yiğit kesildiler.
Aslan dedikleri Ali’ye kaldı.

Zalim felek bırak, yârimi saram.
Bir yolun bulup elinden kurtulsam.
Kanayan yarama bir mehlem çalsam.
Tabip dedikleri Lokman’a kaldı.

Hangi ezeldesin arasam bulsam.
Seni soranlara evimde desem.
Susuz çöllerde yârimi arasam.
Mecnun dedikleri Leyla’ya kaldı

Feleğin eline bir yar bıraktım.
Ben neylerim bu ellerde, tek kaldım.
Bizi ayıranlara kargış yaktım.
Sorgu dedikleri ahrete kaldı.

Bir garip bülbülüm gülünden yoksun.
Her nere gittimse sen orda yoktun.
Ne sultanlar geldi geçti sen yoksun.
Şah dedikleri Hatayi’ye kaldı.

Canım çıkmadan mezarım kazdılar.
Dost dediklerim, yalnız bıraktılar.
Kul Akın’ı yârinden ayırdılar.
Vuslat dedikleri mahşere kaldı.