Mahşere kadar vaktim yok!

Yine bir seher vakti ve yine sensizlik!
Bir sıkıntı içimi kemiren seni kaybetme korkusu.
Gözlerim çağlayanlara döndü ve yine ağlıyorum.
İçimdeki kuraklığa göz yaşlarım yetmiyor.
Dinmiyor bu sensizliğin yangını.

Ahh! be gardenyam Yoksun ve yine sensizim.
Her yerde hayalini yaşıyorum.
Her yere yüreğini taşıyorum.

Cüzdanımda resmin önümde hayalin.
Yetmiyor be gardenyam.
Güneş doğuyor yoksun!
Güneş batıyor yoksun!

Korkuyorum be gardenyam.
Bu sensizlik bir gün beni uzaklara götürecek.
Gelsende bulamayacaksın belki beni!
Bilirsin sensizlik ölüm!

Bilirsin adres belli
Gideceğim yer kara toprak.
Ölüm gardenyam ölüm
Hadi gardenyam bekliyorum ama çabuk!
Çünkü mahşere kadar vaktim yok...

(16/03/2007)