Mahşere Kadar Şiiri - Bahadır Özcan Akbaş

Döktüğüm gözyaşı bir avuç sanma,
belki de bir nehir,bir dere kadar.
ister beni unut bir daha anma,
yolunu beklerim mahşere kadar.

Geceler gelince artar hüzünüm,
zaten meçhul olmuş,dünüm,bu günüm,
tarifsiz işkence,çekilmez zulüm,
güneş batımından sehere kadar.

Nice ağıt yaktım tutuldu dilim,
hazan görmüş gülü andırır halim,
yine de gelirim inan sevgilim,
bensiz yaşadığın ellere kadar.