Mahşere Kadar. Şiiri - Süleyman Saylan

MAHŞERE KADAR.

Hep üçüncü kişiler çizdi yolumuzu
“Anam ne der”, “babam ne der”,
”Aman Ahmet görmesin,”
“Sakın Mehmet bilmesin,”
“Hele Leyla duymasın”
Diye diye yıllarca
Saplanıp kaldık batağa.
Utandık birbirimizden,
Ayıp saydık çok şeyi...
Düşünmeden biz bizi
Korktuk üçüncü kişilerden;
Başkaları istedi
Kavuştuk biz çocuğa,
Çocuksuz kalacaktık yoksa...
Muhtar sana sana herkesi
Hesap vermeye kalktık,
Muhtar olduk sonunda
Hesap sormaya kalktık.
Elalemin üç oğlak, beş keçisi konumuz
Kim kiminle, nerede paparazi olmuşuz.
Battı en ufak şeyler
Önümüzü görmedik,
Kendimizi unuttuk,
Geldi işte sonumuz.
Her şeyi bile bile
Haklıya hak vermedik,
Ukalalık diz boyu,
Herkese yol gösterdik.
Artık olduk;
Bir evde yaşayan yabancılar,
Anlaşılan sürecek
Böyle mahşere kadar.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 12.08.2001 Saat: 23.40