1972--Osmaniye -Finike
neyi beni mutlu etmiyor
bu şehrin bilinmez günahımı
gönlüme düşmüş bir bihuzur
eğer mecburiyet olmassa kalmaz
gönlüm bu iyimser canevim
neydi bu beni kahreden
neydi içimde kara korlar
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ne güzel bir şiir; hüznü içinde, lirik
naif bir şiir. Güçlü bir kalemden okumak çok çok güzel.
Şiir, bana göre üzerindeki yorgunluğu, yoğunluğu yükü atıp hafiiflemektir
Bir şiirime yazdığınız nazik yorumu tekrar okuduğum da, dedim ki; okullar açılmak üzre, değerli şair öğretmenimiz alışkanlıklarını sevdiği muhiti ardında bırakıp okuma aşkı ile, okuma seferberliğinin bir üyesi olarak ya yoldadır, ya da ulaşmıştır menziline. Kolay gelsin, şans her daim sizinle olsun. Yeni yerde yeni heyecanlarla ömrünüz tazelensin diyorum
Tebdil-i mekânda ferahlık vardır mutlaka. Hoşça kalın. Sevgi ve selamlar gönderiyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta