Mahşere Dek Şiiri - Meziyet Ak

Yaşamında takılmışsan,ego peşine,
Rastlamadıysan eğer,gerçek eşine,
Kırarsan egonu, gel dostluğu seç,
Ruhundaki hainliği bırak,durma geç.

Mutluluk tenle birlikte olmak değildir,
Ruhtaki birliktelikse, en güzelidir,
Eğer ki bir gün aşarsan,sendeki seni,
Çizersin hep ruhunda bir,huzur deseni.

O desendir ki berrak,temiz ve duru,
Görürsün renklerinde, umut,gururu.
Her bir çırpınışın, gör yenilik verir,
Ondaki yenilikteyse,sevda gizlidir.

Kalp,çarpıntılarımızı,saklar içinde,
Güzellikleriyse gelir,onun peşinde,
Gel egondaki bencilce,düşünceyi at,
Gör nasıl mutlu oluyor yaşanan hayat.

Hayatında sevdiysen sen,eğer birini,
Başka sevgiler tutamaz,onun yerini,
Ruhundaki filizlenen, sevgiyi yücelt,
O sevgiyle sen,seni yükselt.

Görüvereceksin o an,bil ki gerçeği,
Gerçekten yüreğinizdeki,tertemizliği,
Kır da zincirlerini,at kederlerini,
Terkedivereceksin, bak hüzünlerini

Dakikalara sığacak,sevgi anlamsız,
Ruh birliktelikleriyse,olur yalansız,
Mahşere kadar sürecek,sevgi o işte,
Doğumumuzdan ölüme,süren geçişte.