Birgün uzaklardan,
Sesimi duyuramazsam sana.
Sakın üzülme, belki çoktan gömülmüşüm
Mis kokulu çiçeklere, hayat veren toprağa.
Hasretine dayanamayıp
Çıkmışım dönüşü olmayan bir yola.
Sensiz olan bir hayata başlamış,
Sonsuzluğa kaybolmuşum artık..
Sakın mezarıma gelip gözyaşı dökme
Toprağa damlar, azap çekerim.
Ben seni severek ölmüşüm.
Bari bırak, kabirde rahat edeyim.
Merak etme sevgili, mezarda,
Karıncalara anlatırım güzelliğini.
Meleklere ezberletirim gülüşlerini.
Ve mahşere kadar beklerim seni...
Kayıt Tarihi : 24.3.2020 00:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!