Bir Temiz Sayfa Şiiri - Mustafa Bulan

İlk nefes aldığında insanoğlu
Ağlayarak selam verir dünyaya!
Ancak ağlatarak bitirir yolu...
Gelirken giderken doyar acıya.

Sanki biraz nispet edercesine
İlk ağlarken birileri gülümser…
Makbere giderken, ölürcesine
Seni yine ağlatır o gülenler.

Öç alamazsın gülenler gidende!
Sıran gelince sen de ağlatırsın!
Bu gidişler sıralıdır genelde!
Giden gider sesizce, soramazsın!

Dilin dönmez kaybedersin irtifa;
Son nefeste ellerini salarak,
Yanında yazılmış bir dolu sayfa
Derin sorguya girersin korkarak.

Sen anlam veremezken bu kaosa
Yediğin haltlara yorarsın kafa.
Belki dersin, keşke yanımda olsa
Bir kalem, bir silgi, bir temiz sayfa...

Şile/02.07.2017