Mahşerde bekliyordu seni

Merdivenlerin basamaklarını sayarak çıkıyorum
Adım adım bir yol var önümde sonrası sen
Solmuş sayfalar okunmuş bitmiş ardımda bırakıyorum
Gözleri nazlı ceylan gibi güneşsiz kalmış bir ten

Umut topluyor toprağın bağrından çiçekler
Her bir tohumunu bir yüreğe ekiyor habersizce
Senden duyduğum şarkıları toprağa söylediler
Uyutmak için ninniler dinlettiler çocuklara sessizce

Gökyüzü yağmur biriktirmiş bağrında senin için
Öyle bir rüya ki bu Ferhat dağlarda kül olmuş
Aşkı derda olmuş bir abı hayatı su içtiğinde şirin
Bir nur-u aşktır bülbülü, gülü dalından solmuş

Yıldızlara asacaklar belkide bedensiz ruhumu
Neylerdi ruhu aşksız kalmış bir bedende teni
Bulutlar ruhumla indirecek belkide yağmurunu
Ruhu cüda bekliyordu mahşeri kalabalıkta seni