Mahşerde Şiiri - Uğur Musab Şahin

Sur üflenir bir kere,
Uyanır bütün ruhlar.
Mahşer denilen yere,
Toplanır tüm insanlar.
Mahkeme-i Kübrada,
Açılır tüm defterler.
“Ümmetim” der Nebi.
Ona koşar ümmetler.
Cehennemde Zabaniler,
Kulun ameline bakar.
“Fakir zengin” demez,
Günahı kadar yakar.
Önce amel defteri,
Açılır yaprak yaprak
Sırattan geçilince,
Yine küllenir toprak.
Yalnız Nebi şefaati,
O ateşten kurtuluş.
Rabbimin de, affı ile
Cennete uçarken kuş.
Şehitler başköşede,
Cennette son kademe
Hakkın rızasını almış,
Müdür veya hademe.
Ne paran, ne pulun,
Ne mevki, makamlar
Dünyada ne ektiyse,
Onu biçer tüm kullar.
Zaman, mekân yoktur.
Ya ceza, ya mükâfat
Ama nedamet çoktur.
Her günah, binbir afat.
Sonsuz bir hayat başlar,
Cennet ve cehennemde
Ateş için yanar taşlar,
Beynin pişer gölgende…
2018