Mahşer Yeri Şiiri - Osman Gülden Osmangazi

Bilinmez kaç yıl, kaç asır yatar insanlar
Kabirlerin den birer birer kalkarlar
Şaşırmış neler oluyor deyip bakarlar
Yürüyün ey insanlar yürüyün mahşer yerine

Anadan üryan olmuş düşerler yola
Korkudan benizler sararmış bakılmaz sağa sola
Bu ne dehşet bu ne azap halimiz ne ola
Yürüyün ey insanlar yürüyün mahşer yerine

Emir almış güneş inmiş bir arşın boya
Kimi sürünüp gider kimisi de yaya
Bu yol uzundur azap ederler insana
Yürüyün ey insanlar yürüyün mahşer yerine

Güneş tepede insanlar ter içinde yüzer
Serinlik ferahlık arama orda ne gezer
Günahına bakıp melekler durmaz azap eder
Yürüyün ey insanlar yürüyün mahşer yerine

Azap içinde insanlar varırlar mahşer yerine
Herkes korkudan düşmüş kendi derdine
Kimse bakmaz ana, baba, evlat nede yârine
Yürüyün ey insanlar yürüyün mahşer yerine

Mahşer yerine mizan terazi kurulur
Günah sevap küçük büyük bir bir sorulur
Kul hakkı yiyenin sevabından alınır
Yürüyün ey insanlar yürüyün mahşer yerine

Efendimiz der ey ümmetim sancağım altına gelin
Şefaatim ümmetimedir bundan emin olun
Hakkın rahmeti acıması sonsuz bunu da bilin
Yürüyün ey insanlar yürüyün mahşer yerine

Osmangazi mahşer zor kendinden emin olma
İyiliği nefsinden kötülüğü başkasından bilme
Allah’ın affından Resul’ün rahmetinden uzak kalma
Yürüyün ey insanlar yürüyün mahşer yerine