Mahşer Issızlığında Bir Gidiş...

taşınıyordum sonunda
aslında o hiç olmayan sevmelerden
valizimde
birkaç parça ayrılık acısı
siyah beyaz fotoğraflar
hep bir tarafından
yırtılmış
yakılmış
ama yangından nedense hep ilk kurtarılmış
daha çok siyah fotoğraflar...
ve bir gidiş bileti
tüm dönüşlere inat...
mahşer ıssızlığında bir tren garı
yazılmış
belki her şeyi
belki sade yazıldığı anı anlatan bir mektup
sahipsiz taşınıyor
pulu olmayan herhangi bir veda zarfında
ve okunsun diye bir yerlerde bu isyan
yazıyorum
çok acı, çok komik, çok hüzünlü şeyleri belki ama
yazıyorum
okunmak için değil sade
öğrenmek için de dibini
herhangi bir ayrılık kuyusunun
ve her gün yiten köy sevdaları için
gözyaşı çekilen en derin yerinden
ayrılığından kalan bir kuyunun
bıraktığı kuytu yaralara
merhem olur diye belki...

yazıyorum
mahşer ıssızlığında bir gidişin izlerini yok etmek için...