Mahşer'i AŞK Şiiri - Nesrin Naz

Sevdalar kök saldı gönlüme
Görünce selvi boylu yarı
Gülüşünde ki ışıltı…
Mahşere...
Arasat’a attı beni.
Yandım………………..
. ……….yandım
…………………yandım da
Can evimden vuruldum.
Arasat’ta beklerken…
Sıcaktan…
Kavruldum…
…………kavruldum
……………………..kavruldum da
Sıcaktan mest oldum
Sığınacak bir yer
Bir gölge bulamadım.
Mecnun gibi süründüm yerlerde
Yar…
…….Yar
…………Yar diye diye.
Gönlümdeki aşk ateşinden
Dillerim damaklarım kurudu
Aradım bir yudum su bulamadım.
Şefaat dilemdim S.A.V’den
Azrail ‘e yalvardım al canımı dedim…
Kıbleye döndüm kurban edileyim diye…
Yunus gibi çalışaydım kırk yıl…
Taptuk Emre’ ye…
Acep yar beni severmiy di?
Sordum mahşerdekilere.

Başıma geçti mahşerin sıcağı…
Oldum bir kum zerresi…
Ilık …..
……Ilık
Akarken damarlarımda ki kan
Sandım ki oldu bir volkan.
Alev……
…….Alev
…………..Alev yanarken
O gülüşünle bir kez daha
Güleydin…
Düştüğüm yeri H.Z İbrahim gibi
Gülistan olarak göreydim.

Salına…..
………salına
Yürüyüp giderken
Yar bende senin…
Entarinin kıvrımları olaydım da
Seni saraydım…

Nasıl yanmam derdime…
Düşmüşüm çaresiz peşine…
Olmamış hiç haberin.
Kavrulmuşum mahşerlerde…
Kendi…….
……………kendime
Mahşer dediğin neki?
Senin sevdan………
Bin mahşere bedel ki…
Duymazsın sesimi…
Bilmezsin halimi…
Benim ki……..
…………Benim ki
…………………Benim ki
Ahhhh ….benimki…
Karşılıksız sevgi ki.

Karşılıksız sevmişim ben seni…
Bu senin suçun değil ki…
Allah o kadar güzel…
Yaratmış ki…
Bende sevmişim seni.
Düşmüşüm yollara…
Aramışım derdime çare
Lokman olmuşum gezmişim…
Dağ, taş, tepe…
Aramışım bu karşılıksız aşkın…
Bu kara sevdanın ilacını.
Ama …….
……..Ama
bulamadım buna…
Hiç bir yerde çare.

31.05.2008
Bornova/İZMİR