Ey merhametlilerin en merhametlisi!
Ey dertlilerin hamisi!
Ey kimsesizlerin dayesi!
Düştüm kapına,
Düştüm ocağına.
Tut elimden kaldır,
Sığınayım rahmetten kucağına.
Dediler; Onun kapısı kapanmaz.
Dediler; çalan dışarıda kalmaz.
Dediler; gözyaşların anahtarıdır o kilidin.
Ağladıkça derdine,
Kapısına tokmaklar vurulur.
Ah dedikçe sen,
Şefkatten sofralar kurulur.
Ağla maşuk,aşığına ağla.
Açılsın kapı ardına dek,
Yürek ilmeğini boynuna bağla,
Bu dünya bitti,
Yaşasın ebediyet!
Kayıt Tarihi : 29.8.2013 20:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!