Mahşer günü Şiiri - Suzi Ayyıldız

Sessizliğimde Boğuluyorum

Sesimin sessizliğinde boğuluyorum bu gece...
Çığlık çığlığa kanasa yaralarım,
Kimseler duymaz sessizliğimde beni...

Hani, hani,
Alabildiğime koşsam sonsuzlukta...
Düşsem, kalksam,
Bir daha düşsem,
Kanamaz sanırlar dizlerimi,
Ve dahi yüreğimi...

Yorulsam ufuğa bakmaktan,
Ölesiye beklesem...
Gelinmez yolları santim santim arşınlasam,
Millerce uzağı ölçemez mi sanırsın
İçimi sızlatan yokluğun?..

Onca sesin arasında sesini duysam,
Yığılıp kalsam ayaklarının dibine,
Kalkmaz olsa elim, kolum...
Yüreğim koşup sarılmaz mı sanırlar?
Bendeki bu sevda biter mi sanırlar?

Zaman var ya,
İşte o zalim zaman...
Sessiz sedasız çalsa verdiği her şeyi,
Kalmasa da gençliğim,
Kalmasa da güzelliğim...
Sırtıma kambur olsa içimde yanan sızı,
Bıkar mı bu yürek sevmekten?
Öldürür mü sanırlar,
Yüreğimde büyüttüğü serçesini?..

Ve kapatsam gözlerimi,
Gün gelip ölüm denen gerçeğe...
Soğuk toprak sarsa narin bedenimi,
Çürüse etim, kemiğim...
Hani, konuşmaz mı sanırlar mahşer günü dirilip kemiklerim?
Anlatmaz mı sanırlar çektiğim ezayı sorguda?
Dinlemez mi Rabbim bu yaralı kulunu?
Sevmez mi sanırlar,
Öldü diye yüreğim sevdiğini?..

Şimdi,
Şimdi sessizliğin içindeyim...
Öylece, sessiz çığlıklarımla
Mahşeri bekleyip,
Hesap günü gelinceye dek susuyorum...
Susuyorum işte...